بی ۲ اسپیریت

نورثروپ گرومن، شرکت اصلی تولید بمب افکن بی ۲ اسپیریت رادارگریز، از نیروی هوایی ایالات متحده ی آمریکا به شمار می رود. همانطور که از نام آن (spirit) پیداست، این بمب افکن همانند شبحی در آسمان پرواز می کند و به سختی قابل رویت است. بی ۲  اسپیریت بمب افکن استراتژیک، دوربرد و سنگینی است که قابلیت نفوذ در سپر دفاعی پیچیده و متراکم هوایی را دارد . این بمب افکن قادر است در ارتفاع ۵۰۰۰۰ پایی مآموریت حمله را به انجام برساند و بمب های بی شماری را رها کند. بی ۲ اسپیریت می تواند بدون سوختگیری تا ۶۰۰۰ مایل دریایی به پروازش ادامه دهد و اگر یک بار سوختگیری کند قابلیت پرواز تا  ۱۰۰۰۰ مایل دریایی را دارد و می توان گفت به هر نقطه ای از کره ی زمین می تواند سر بزند.

مشخصات متمایز آن از ساختار منحصر به فرد بال هایش که به شکل بال پرنده می باشد، نشآت می گیرد. لبه های جلویی بال ها با زاویه ی ۳۳ درجه و لبه های عقبی آن به شکل  دو حرف  w  ساخته شده اند. این بمب افکن که در شرکت چند منظوره ی نورثروپ گرومن واقع در شهرهای پیکوریورا وپالمادالای کالیفرنیا ساخته شده است، بعد از ۱۰ سال خدمت، سرانجام در دسامبر ۲۰۰۳ نهایت قابلیت عملیاتی را به دست آورد. این بمب افکن قدرتمند در ۳ سال اول خدمتش ۹۰% از نرخ اعتبار یورشی را از آن خود کرد؛ اما در آخرین ارزیابی منتشر شده توسط نیروی هوایی ایالات متحده ی آمریکا مشخص شد که  تنها دو فروند B2-S  مسلح به جنگ افزارهای پیشرفته، می توانند کار ۷۵ هواپیمای معمولی را انجام دهند.

در ابتدا سفارش ساخت ۱۳۲ فروند از این هواپیما به شرکت نورثروپ گرومن داده شد، اما پس از پایان جنگ سرد و فروپاشی شوروی، این رقم به شدت کاهش یافت و در نهایت تنها ۲۱ فروند B2-S تولید شد که یکی از آها در اثر سانحه ی سال ۲۰۰۸ نابود شد و ۲۰ فروند دیگر همچنان در خدمت نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ی امریکا قرار دارند. ارتش آمریکا نخستین بار از این بمب افکن در جنگ کوزو در سال ۱۹۹۹ استفاده کرد.

شرکت نورثروپ گرومن، نسل دوم این بمب فکن ها را به گونه ای طراحی کرده که خاصیت رادارگریزی بهتری را دارا هستند و می توانند در مقابل سیستم های ضد هوایی مقاوم باشند. بدنه ی هواپیما از مواد خاصی ساخته شده است که امواج رادار را جذب می کنند. دودهای حاصل از موتور قبل از اینکه خارج شوند، کاملاَ سرد می شوند تا رادارهای حرارتی نتوانند مسیر هواپیما را شناسایی کنند. در نوامبر ۲۰۱۱، نیروی هوایی ایالات متحده یک قرارداد  ۱۰۹ میلیون دلاری با کشور نورثروپ گرومن به منظور ایجاد تغییراتی در طراحی قسمت هایی از این بمب افکن منعقد کرد. این بمب افکن به گونه ای ساخته شده است که می تواند ۸۰ بمب هوشمند ۲۳۰ کیلوگرمی JDMA  با سیستم GPS  و یا ۱۶ بمب هسته ای ۱۱۰۰ کیلوگرمی با کلاس D83  را با خود حمل کند و توانایی پرتاب جنگ افزارهای هسته ای را نیز دارد.

بمب افکن B2-S  در واقع گران ترین هواپیمای جهان و تنها بمب افکن رادار گریز قرن ۲۱  به شمار می رود. برای هر فروند از این بمب افکن، مطابق با قیمت های سال ۱۹۹۷ در حدود ۷۳۷ میلیون دلار هزینه شده و مدت کمی بعد این رقم به ۹۳۰ میلیون دلار رسیده است. همچنین، اگر هزینه های مربوط به تحقیقات، توسعه، مهندسی و آزمایشات هم منظور شود، هزینه ی  ساخت هر فروند از این هواپیما معادل با ۲،۱ میلیارد دلار و بهای کل پروژه بر اساس دلار سال ۱۹۹۷ معادل با ۴۴ میلیار و ۷۵۰ میلیون دلار تخمین زده می شود. این رقم در سال ۲۰۱۵ برای هر فروند  ۲،۴  میلیارد دلار آمریکا محاسبه شده است. نگهداری از این بمب افکن نیز هزینه های سنگینی بر جای گذاشته است؛ هزینه ی نگهداری از هر فروند در طول ماه به ۳،۴ میلیون دلارمی رسد.

منبع: سفرمی