اكثر دانش آموزان و معلّمان دوست دارند امتحانات به صورت كتبی برگزار شود زیرا این روش اضطراب دانش آموز را كاهش داده و نمره گذاری برای معلم را راحت تر می كند.
آنها معتقدند كه ارزشیابی به شیوه ی كیفی و توصیفی بهتر است و برگزاری روش عملی و شفاهی ارزشیابی با مشكلاتی مواجه است. اكثر معلّمان از وضع موجود ارزشیابی راضی هستند كه دلایل متفاوتی را برای آن می توان بیان كرد. ارزشیابی به صورت عملی و شفاهی در تشخیص مشكلات یادگیری فراگیران و رفع ابهامات جزئی آنها می تواند بسیار مؤثر باشد.
بیان مسئله
هدف اساسی تعلیم و تربیت را می توان ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار دانش آموزان دانست و آموزش و پرورش از سه مرحلة اساسی تشكیل شده است عبارتند از:
1. تهیه و تدوین اهداف 2. آموزشی 3. ارزشیابی
آنچه مسلم است یكی از مهمترین عوامل احراز موفقیت در اصلاح نظام آموزشی شناخت فرآیند یادگیری یاددهی و نظام ارزشیابی و همسو نبودن آنها در راستای اهداف آموزش و پرورش است. امروزه ارزشیابی یادگیری های دانش آموزان یكی از مهمترین و در عین حال پیچیده ترین اركان نظام تعلیم و تربیت است. چرا كه ارزشیابی پیشرفت تحصیلی نه تنها به عنوان ارزشیابی از برنامه ها و محتوای كتاب های درسی و تعیین میزان تحقیق اهداف آموزشی امكان می رود بلكه به عنوان ابزاری مهم و اساسی جهت ارتقا دانش آموزان به پایه تحصیلی بالاتر به كار می رود. ارزشیابی به طور ساده به تعیین ارزشیابی برای هر چیزی یا داوری کردن ارزشها است.
چندین تعریف برای ارزشیابی آموزشی وجود دارد. تعریفی نسبتاً كاملتر را كرانباخ ارائه داده است، او ارزشیابی را «جمع آوری و كاربرد اطلاعات به منظور تصمیم گیری دربارة یك برنامة آموزشی» تعریف كرده است (كرانباخ، 1963). منظور كرانباخ از «برنامه آموزشی» طیفی وسیع است كه از مجموعه ای از مواد و فعالیت های آموزشی توزیع شده در سطح كشور تا تجارب آموزشی یك دانش آموز واحد را در بر گیرد.
گفته های كرانباخ، به قصد بالا بردن كیفیت آموزشی و یادگیری موضوعات مختلف درسی تهیه شده است.
كرانباخ به آزمایش و اصلاح دوره های درسی جدید توجه داشت كه از مطالعة مختلف و آزمایش های آموزشی به وجود آمده بودند. كرانباخ باور داشت كه فقط از طریق فعالیت های وسیع جمع آوری اطلاعات در موقعیت های واقعی كلاس درس می توان تعیین كرد كه در كجا و چه اندازه موفق و یا ناموفق اند.
ارزشیابی پیشرفت تحصیلی عبارتند از: «فرآیند منظم برای تعیین و تشخیص میزان پیشرفت یادگیرندگان در رسیدن به هدف های آموزشی» (گران لاندل، 1971، ص8)
به ویژه در مدارس راهنمایی از شیوه های ارزشیابی تنها در ارزشیابی شفاهی- كتبی، كمی استفاده می شود.
بیش از این فعالیت های معلمان اغلب در جهت تعیین میزان موفقیت دانش آموزان در یادگیری مطالب درسی بوده است. در حالی كه به شیوه های ارزشیابی به صورت مداوم در طول سال تحصیلی برای هر دانش آموز تأكید می شود.
244