تاثیر نحوه مدیریت بر رضایت شغلی کارکنان

نقش مدیریت با توجه به اختیارات رهبری كه دارد دیزل حركت و پویائی سازمان ها به سوی اهداف تعبیر شده است در ادارة امور سازمانها تأثیرگذاری مدیر را نمی توان كنار زد مدیر وظیفة الگودهی، نقش سازی و راهبری احساسی ، عاطفی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، فنی زیردستان خودش را بر عهده دارد

درك ضرورت اداره كردن مربوط به روزگار اخیر نیست دیری است كه بشر متوجه بسیج امكانات و رهبری آنها برای تحقق اهداف خویش است. تمدن بشری بازگوی مدعای مدیریت عامل مؤثر می باشد همچنانكه هرگاه مدیری نالایق و مدیریتی عقب بر منابع سلطه داشته پیشرفت، امنیت، برخورداری، انگیزه از منابع و محیط گرفته شده است آنطور كه از تحقیقات و تألیفات برمی آید مدیریت فراگرد به كارگیری مؤثر و كارآمد منابع مادی و انسانی بر مبنای یك نظام ارزشی پذیرفته شده است كه از طریق برنامه ریزی سازماندهی بسیج منابع و امكانات هدایت و كنترل عملیات برای دستیابی به اهداف تعیین شده صورت می گیرد امری كه امروزه به اهمیت وافر آن دیگر به عنوان یك عامل اجتناب ناپذیر حتی مهمتر از منابع طبیعی و انسانی كشورهای توسعه یافته پی برده اند و صاحبنظران و محققین آن را عامل لازم برای توسعه پایدار می دانند و تأكید دارند كه لازم است قسمتی از نظریات ایشان آورده شود.

بر اساس گزارش مستند بانك مركزی، ایران، از جمله كشورهایی است كه عوامل لازم برای توسعه پایدار را داراست و بعد از ایالات متحده دومین كشوری است كه زمینه های لازم برای سرمایه گذاری و بهره وری شامل انرژی مناسب و ارزان مواد اولیه و معادن نیروی انسانی و دسترسی به بازارهای جهانی را داراست. اما علی رغم تمام تلاشهای مثبت پس از پیروزی انقلاب امروز ما نمی توانیم ادعا كنیم كه یك كشور توسعه یافته هستیم. به نظر می رسد در كشورمان همة عوامل درجه دوم رشد و توسعه را داریم اما عامل اول یعنی سازمان و مدیریت كارآمد را به حد كافی نداریم بسیاری از كشورهایی كه در دهه های اخیر در مسیر توسعه گام نهادند. از جمله ژاپن، هنگ كنگ، سنگاپور و سایر كشورهای موسوم به ببرهای جنوب شرقی آسیا (كه تا 20 سال پیش جزء مناطق فقیر و عقب مانده بودند) فاقد منابع طبیعی هستند. اما آنچه آنان را به مرحلة كنونی پیشرفته رسانیده است. بنابر اظهارات ماهاتیرمحمد نخست وزیر مالزی توانمندی مدیریتی است كه از یك سو رقابت و اقتصاد بازار را تشویق می كند و از دیگر سو با اجرای برنامه های صحیح، سودآوری سرمایه گذاری های ملی و خارجی را در رشته های مورد نیاز افزون می سازد. (عباس زادگان 1279. ص 15)

آری؛ مدیریت امر بسیار حساس و تأثیرگذار و پیچیده ای است و چه خوب گفته است صاحبنظری كنار هم گذاشتن تكه های شكسته یك آینه برای دیدن یك تصویر واقعی كافی نیست. همچنانكه كنار هم قراردادن اجزاء به هیچ وجه معرف آن كل نخواهد شد. این مقدمة ظریف ما را متوجه اهمیت روابط متقابل بین اجزاء و تعامل آنها با یكدیگر به منظور تحقق اهداف پیش بینی شده در سازمان نمود. در واقع منشاء و مبنای اساسی مدیریت تئوری سیستم می باشد. نگاه به سازمان به عنوان یك كل و توجه به روابط متقابل و پویائی عناصر آن، بر اساس تفكر سیستمی سازمان یك مجموعه كلی است كه در جهت تأمین هدف ها تلاش می كند و مدیران بایستی به طور دائم روابط متقابل افراد سازمان و نقش آنها در جهت تحقق اهداف را بررسی و مطالعه كنند. سیستم مفهوم گسترده ای را شامل می شود. مثلاً خود انسان یك سیستم است كه تعامل صحیح اجزای آن وجود و سلامتی او را ضمانت می كنند یا دو نفر كه پهلوی هم نشسته اند دو جزء مستقل از یكدیگرند اما همین كه ارتباط بین آنها برقرار شد –مثلاً با هم صحبت كردند- تشكیل یك سیستم را می دهند همچنین سیستم آموزشی كه اجزای مختلفی چون دانشجو، استاد، فضای فیزیكی، وسایل و مواد آموزشی را شامل می شود كه اهمیت ارتباط بین اجزاء موجب تحقق اهداف آموزشی است. به طوری كه مشهود است سیستم در تبدیل اطلاعات، انرژی، مواد به یك برآیند برنامه ریزی شده به منظور استفاده در داخل یا خارج سیستم یا هر دو فعالیت می كند. سیستم ها از نظر ساخت صفات و پیچیدگی در طبقات مختلفی قرار می گیرند كه برای ملموس و مفهوم شدن مبحث ذكر خواهد شد.

الف- سیستم های اصلی و فرعی:

هر سیستم می تواند جزئی از یك سیستم بزرگتر باشد. در این صورت سیستم بزرگتر را اصلی و سیستم های تشكیل دهندة آن را سیستم های فرعی می نامند.

ب- سیستم های طبیعی و مصنوعی:

سیستمی را كه از طریق فرآیند طبیعی به وجود آمده و برنامه ریزی و عملكرد آگاهانه انسان در آن نقش نداشته طبیعی (مثل انسان) و سیستم های ساخته شده دست بشر مصنوعی می باشد.

ج- سیستم های قطعی و احتمالی:

سیستم هایی كه نتایج كار سیستم قابل پیش بینی است. قطعی و سیستم هایی كه پیش بینی نتایج كار سیستم امكان پذیر نیست احتمالی می باشد.

د- سیستم های باز و بسته:

سیستم هایی كه از تغییرات محیط تأثیر می پذیرند و خود نیز بر روی محیط تأثیر می گذارند باز و سیستم هایی كه صرفاً با استفاده از نیروهای داخلی و بدون ارتباط با محیط خارج به كار خود ادامه می دهند بسته می باشد.