شهر و شهرسازی

بسیاری از پژوهشگران علوم گوناگون، تعریف‌هایی متفاوتی از شهر ارائه داده‌اند؛ مثلا‌ً جغرافی‌دانان پدیده تمركز اقوام و تجمع آنان را بیشتر با ملاحظه شرایط محیطی مجاور و مقتضیات زمینی كه شهر در آن پا می‌گیرد،‌ ارزیابی می‌كنند آنها این مطالعه را بیشتر به تقسیم‌بندی زمینهای تحت ساخت و ساز، و زمینهای آزاد اختصاص می‌دهند و كمتر به جنبه‌های شهری آن توجه می

جامعه‌شناسان به روابط انسانی میان شهروندان توجه نشان می‌دهند.

حقوقدانان و سیاستمداران مسأله اصلی را ساختارهای اجتماعی و سیاسی و قوانین و مقرراتی ارزیابی می‌كنند كه زندگی جمعی شهروندان را سامان می‌دهد.

اقتصاددانان برنامه‌ریزی سرمایه‌گذاری و استفاده بهینه از استعدادهای اقتصادی جامعه را هدف مطالعه خود قرار می‌دهند.

همان گونه كه ملاحظه می‌شود، همه جا سخن از دیدگاه مختلف و یك سویه است كه البته همگی قابل احترامند ولی جامع نیستند. اما، شهرساز (مهندس یا معمار) تعریفی جامع از شهر بیان می‌كند.

از دید شهرساز، شهر همواره خود را با افرادی كه در آن زندگی می‌كنند، تطبیق می‌دهد و ساكنان شهر، آن را تغییر می‌دهند. این انطباق و رابطه متقابل در حال  انجام یافتن و شكل گرفتن دائمی است.

از مجموعه علوم یاد شده، شهرسازی یا به تعریف دیگر، علمی كه ساماندهی شهر یا ساماندهی توده‌های مستقر در قطعه‌ای از زمین را به عهده دارد، (كه از آن در زبانهای مختلف Town Planing و Stadtebau و غیره تعبیر می‌شود.) تولید می‌یابد. به این طریق شهرسازی چهره سه‌گانه علم، تكنولوژی و هنر را به خود می‌گیرد:

علم: زیرا مطالعه پدیده‌های طبیعی  وانسانی برای كشف قوانین مورد نیاز جهت هدایت ما برای تحقق ما را به عهده دارد.