576
پروتكل مدیریت گروه اینترنت (IGMP)
IGMP ، كه در RFC 3376 تعریف شده ، توسط میزبانها و مسیریاب ها برای مبادلة اطلاعات عضویت Multicast بر روی LAN استفاده می شود . IGMP از ماهیت پخشی LAN استفاده می كند تا تكنیكی كارآمد برای تبادل اطلاعات بین چندین میزبان و مسیریاب‌ها را فراهم نماید . در حالت كلی ، IGMP دو عملكرد اصلی را حمایت می كند :
1ـ میزبان ها پیغامهایی به مسیر یاب ها می فرستند تا مشترك یك گروه Multicaset تعریف شده توسط یك آدرس Multicaset شوند یا اشتراك خود را از آن حذف نمایند .
2ـ مسیریاب ها به صورت دوره ای بررسی می نمایند كدام گروههای Multicaset ، مورد نظر كدام میزبانها می باشند .
IGMP در حال حاضر در روایت 3 قرار دارد . در IGMPV1 ، میزبانها می توانند به گروه Multicaset ملحق شوند و مسیریاب ها تایمری را برای حذف اشتراك اعضای گروه استفاده می كنند . IGMPV2 باعث می شود اشتراك یك میزبان به طور مشخص از یك گروه حذف شود . اولین دو روایت ، ضرورتاً از مدل عملیاتی زیر استفاده نموده اند :
-
گیرنده ها باید مشترك گروههای Multicaset گردند .
-
مبدأها نیازی به مشترك شدن در گروه های Multicaset ندارند .
-
هر میزان می تواند ترافیك را به هر گروه Multicaset بفرستد.
این روش بسیار كلی است اما نقاط ضعفی نیز دارد :
1ـ گسترش گروههای Multicaset آسان است . حتی اگر فیلترهایی در سطح كاربرد برای حذف بسته های ناخواسته وجود داشته باشد ، این بسته ها هنوز منابع عمده ای را در شبكه و درگیرنده ای كه باید آنها را پردازش كند ، مصرف می كنند .
2ـ ایجاد درخت های توزیع Multicaset مشكل ساز است . دلیل آن ، مشخص نبودن محل مبدأها می باشد .
3ـ یافتن آدرس های Multicaset منحصر به فرد سراسری مشكل است . همیشه این امكان وجود دارد كه گروههای Multicaset دیگری ، همان آدرس Multicaset را بكار ببرند .
IGMPv3 این نقاط ضعف را اینگونه مورد توجه قرار می دهد :
1ـ دادن اجازه به میزبانها برای مشخص نمودن لیست میزبانهایی كه از آنها ترافیك یافت می شوكد . ترافیك از میزبانهای دیگر ،در مسیریاب ها مسدود می شود .
2ـ دادن امكان به میزبانها برای مسدود نمودن بسته هایی كه مبدأ آنها ترافیك ناخواسته می فرستد .