یك به چهار
یكی دیگر از شاخصهای اقتصاد ایران این است كه بوروكراسی كه كار یك نفر را به چهار نفر سپرده است ، استعداد و بضاعت آن را ندارد كه برای نسل جوان ، كار ایجاد كند.زیرا ساختاری كه دارد این اجازه را نمی دهد. پس اصلاح ساختار اداری طی دو یا سه سال آینده اجتناب ناپذیر است . منظور از اصلاح ساختار اداری این است كه اگر امروز كار یك نفر به چهار نفر داده شده است ، باید سال آینده كار به سه نفر، در سه سال آینده به دو نفر ودر 5 سال آینده به یك نفر، این یعنی ریزش نیروی انسانی در بعد هزینه ها. در این بوروكراسی كه كار هزارتومان با سه هزار تومان انجام می شود، درصورت اصلاح ساختارباید سه هزار تومان به دو هزار تومان ، طی چهار سال به 1500 تومان و ظرف 5 سال به هزار تومان برسد.
این اصلاح ساختار اداری با تعریفی كه گفته شد، دو یا سه سال آینده داوطلبانه اتفاق خواهدافتاد، درغیراین صورت نسل جوان با التهاباتی كه نشان خواهد داد، اصلاح ساختار را بر بوروكراسی دولتی تحمیل خواهدكرد. درباره ویژگی دیگر اقتصاد ایران بایدگفت ، ما در كشوری زندگی می كنیم كه یك ساعت ونیم تولید می كنیم اما120 ساعت مصرف داریم . ممكن است سوال شود كه این عدد چگونه بدست آمده است . باید گفت در بوروكراسی دولتی ما، كارمندان معمولا دارای سه فرزند هستند و معمولا همسران ایشان شاغل نیستند، پس می توان گفت بعد خانوار 5 نفر است . این 5 نفر در 24 ساعت ،مقدار 120 ساعت مصرف دارد درحالی كه براساس میزان متوسط كار مفید دربوروكراسی دولتی ایران ، تنها1/5 ساعت كار می كند. به نظر من این ساختار به پایان دوران تاریخی خود رسیده است و دیگر قادر نیست به موجودیت اجتماعی خود ادامه دهد.