بررسی تأثیر تمرینات مداخله ای لیگامان صلیبی قدامی بر بهبود نقص های عصبی
بررسی تأثیر تمرینات مداخله ای لیگامان صلیبی قدامی بر بهبود نقص های عصبی
شایعترین آسیب لیگامانی زانو ، پارگی لیگامان صلیبی قدامی (ACL) می باشد که در ورزشکاران جوان ۱۵ تا ۲۵ ساله شیوع بیشتری دارد
و مکانیسم آن حدود ۷۰ درصد بصورت غیر برخوردی و ۳۰ درصد برخوردی اتفاق می افتد.
آسیب های غیربرخوردی ACL معمولا حین کاهش شتاب، فرود از پرش یا هنگام چرخش و آماده شدن برای انجام مانورهای برشی رخ می دهند.
میزان پارگی ACL یک مورد در هر۳۵۰۰نفر در سال برآورد شده است.
بطوریکه در سال ۲۰۰۶ میزان ۱۲۷۴۶۶ عمل جراحی بازسازی ACL در آمریکا انجام گردید که متوسط هزینه هر عمل جراحی پیوند ACL حدود ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ دلار بود.
این آسیب علاوه بر هزینه درمان زیاد، سالیانه ۶۲۵ میلیون دلار موجب از دست دادن مشارکت ورزشی و حتی از دست دادن فصل ورزشی و نیز ایجاد آسیب های ثانویه مثل استئوآرتریت ( افزایش بیش از ۱۰ برابر)، پارگی منیسک و نیز مشکلات و مسائل روحی و روانی در فرد می گردد که مجموعه این عوامل محققان ر ا به سمت برنامه های پیشگیری از این آسیب سوق می دهد.
در دو دهه اخیر تحقیقات زیادی در خصوص تأثیر برنامه های مداخله ای تمرینی بر روی آسیب لیگامانی زانو انجام شده است.
اغلب این تحقیقات به بررسی تأثیر این برنامه ها بر کاهش میزان آسیب ACL، بهبود فاکتورهای کینماتیکی و کنتیکی زانو پرداخته اند.
اختلاف نظرهای فراوانی در خصوص شدت، مدت زمان، تعداد تکرار و دیگر مولفه های این برنامه های تمرینی وجود دارد.
از جمله اینکه کاهش واقعی میزان آسیب در اثر برنامه های گرم کردن با مدت زمان جلسه تمرینی کم ( ۱۰ تا ۲۰ دقیقه) و مدت زمان کل تمرین زیاد (مثلاً یک فصل) موثر تر است یا برنامه های تمرینی پیش فصل با مدت زمان جلسه تمرینی زیاد ( ۶۰ تا ۱۲۰ دقیقه) و مدت زمان کل تمرین کم(۶ تا ۸ هفته)؟
مواد و روش ها
برای انجام این تحقیق مروری، جستجوی پیشینه تحقیق از طریق مورتورهای جستجوگر الکترونیک در دو دهه اخیر در سایت Science Direct و PubMed Medline انجام شد و عبارات " Intervention Program " ، "Neuromuscular Deficiencies " و "Injuries ACL در عناوین جستجوها مورد استفاده قرار گرفت.
جستجوی دستی نیز برای یافتن مقالات فارسی و همچنین مقالاتی که از طریق جستجوی پایگاه های اطلاعاتی امکان پذیر نبود؛ صورت گرفت.
در مرحله بعد پس از حذف مقالات مشابه بر اساس معیار ورود به تحقیق مقاله هایی که حاوی اطلاعاتی در مورداثر تمرینات مداخله ای ACL بر بهبود نقص های عصبی عضلانی و کاهش میزان آسیب آن بودند؛ انتخاب شدند.
در این روند از بین 117 مقاله موجود 54 مقاله انتخاب شد که معیار ورود به تحقیق براساس کلید واژه ها به شرح زیر بود.
1. در میان مقالاتی که حاوی تمرینات مداخله ای (Intervention Program) بودند تنها مقالاتی انتخاب شدند که در مورد آسیب زانو وACL بودند و مقالاتی که حاوی اثر تمرینات مداخله ای بر آسیب دیگر نواحی بدن بودند و در آنها اشاره ای به آسیب ACL نشده بود کنار گذاشته شدند.
2. در میان مقالاتی که حاوی اثر تمرین مداخله ای بر نقص های عصبی عضلانی (Neuromuscular Deficiencies) بودند تنها مقالاتی انتخاب شدند که در آنها به بررسی نقص های عصبی عضلانی زانو پرداخته شده بود.
مطالب مشابه: سازگاری فیزیولوژیکی و عصبی با تمرینات برونگرا: مکانیسم و ملاحظات برای تمرین