گر بپذیریم كه در یك گروه انسانی همیشه مردمانی هستند كه تحت تاثیر عوامل مختلف و بدلایل گوناگون گرایشهای بطرف اعمال ضد اجتماعی پیدا می كنند كاملا ساده است اثبات كنیم كه این اعمال مخصوص همیشه دارای یك اصل و ریشه نمی باشند تا بعنوان جرم معرفی شوند و دلیل آن باشند كه كیفرهایی برای آنها در نظر گرفته شود زیرا آنچه كه روزی نام جرم بخود می گیرد ممكنست روز دیگر امری عادی , بی اثر و یا حتی خوب شناخته شود چون جرم در طی قرون و اعصار باشكال مختلف در می آید و در اثر تحول اجتماعات و پیشرفتی كه نصیب آنها می شود در هر زمان و مكانی بصورتی جلوه گر می گردد.